Lubię Bałtyk.
Wakacje nad morzem noszą w sobie wspomnienia dzieciństwa spędzanego w Sopocie razem z Mamą. Pamiętam wspaniale stare mieszkanie na poddaszu kamienicy na Grunwaldzkiej. Miało skośne sufity, swój strych gdzie bawiliśmy się z dzieciakami sąsiadów kiedy padało, był tez balkon z widokiem na morze. Pamiętam ryby kupowane na plaży od rybaków, molo i drożdżówki kupowane przez Mamę na śniadanie.Teraz byłam na Pomorzu Zachodnim, gdzie we wrześniu są puste plaże, ciche lasy, nie ma tłumów, nie ma sklepów ani dyskotek. Dla mnie - wakacje idealne. Mogę godzinami spacerować po plaży, obserwować ptaki, przyglądać się wzorom na piasku. Kiedy wiatr wieje zbyt mocno, albo mam ochotę na zmianę idę do lasu. Czasem znajdę kwitnący spóźniony kwitnący wiciokrzew, (jeden z najpiękniej pachnąch kwiatów), czasem grzyby, czasem zapomnianą stara wierzbę. Pies biega dookoła a ja wędruję leniwie nie spiesząc się donikąd. Wrzesień to jest to!
Lato na wsi zawsze jest za krótkie. Na początku trwam zawieszona między niebem a ziemia, piję kawę rano za domem i słucham trajkotania ptaków. Potem nagle przychodzi dzień kiedy ptaki milkną. Niby wszystko jest jak wczoraj -tylko jakoś ciszej się robi, jarzębina coraz bardziej czerwona . Słońce przesuwa się na horyzoncie i zachód jest codziennie trochę w innym miejscu . W lasach zakwita goryczka trojeściowa . Coraz częściej zdarzają się mgliste poranki. A mnie jest szkoda lata - powtarzam sobie codziennie. A lato, jak co roku z ptakami odchodzi ...
